Het zit Julia niet mee. Door reumatoïde artritis heeft ze regelmatig pijnlijke ontstekingen in haar pols. Zodanig dat ze geopereerd moet worden. Hierbij wordt haar pols verwijderd en vervangen door een polsprothese. Ze kan hulp dus goed gebruiken! Bij het onderhoud van haar tuintje, bij wat kleinere en grotere klusjes in en om haar huis. En met haar hondje Tick. 

Goed nieuws
Ze komt in contact met WeHelpen en plaatst een paar hulpvragen. Er wordt al snel gereageerd. Iemand die in Groningen werkt en regelmatig naar het zuiden komt, zorgt voor vervoer van wat materialen die bij een kennis liggen en naar haar huis moeten worden gebracht. En ook voor Tick is er goed nieuws. Harriët, een mevrouw bij haar uit de buurt biedt aan om Tick de weken na de operatie uit te laten. En ook twee andere buurtbewoners reageren positief. 

Vrijwilligerswerk
Harrriët: ‘Ik doe vrijwilligerswerk voor Stichting ZorgDier en hoorde tijdens een informatiemiddag over WMO en burgerparticipatie/participatiesamenleving over WeHelpen. Deze middag werd georganiseerd door Zorgbelang Brabant. Thuis heb ik gelijk een kijkje genomen op de site en me aangemeld. In mijn profiel staat dat ik graag mensen help bij de verzorging van hun kat of hond. En Julia reageerde daarop.’ 

Lekker ontspannen 
Julia: ‘Ze kunnen het zo goed samen vinden, dat zie ik aan alles. En daar word ik heel blij van.’ Harriët: ‘Voor mij is dat elke keer weer een uurtje ontspanning: lekker bewegen, buiten zijn en samen zijn met zo'n heerlijk dier. Ik geniet er echt van dat de hond en ik in korte tijd samen zo'n mooie band hebben opgebouwd. Tick is door het dolle heen als ik haar op kom halen. En ik ben dan ook helemaal gelukkig!’

WeHelpen helpt echt
Afsluitend zegt Julia: ‘Ik ben echt geholpen met WeHelpen. Anders hadden Harriët en ik elkaar nooit gevonden. En ik kan iedereen dan ook van harte aanraden om mee te doen.’

Els heeft het niet gemakkelijk. Ze is al jaren chronisch ziek en minder valide, maar redde het met een beetje hulp nog net. Tot 2011. Vanaf dat moment was ze nog niet hersteld van de ene tegenvaller of de volgende diende zich aan. Ze praat er redelijk luchtig over, maar je hoort de gefrustreerde ondertoon. Dan werpt ze een blik op haar dochter. En verschijnt een stralende glimlach. 

Relativerende relatie
Lies is enig kind. En houdt veel van haar moeder. Ze gaan ontspannen met elkaar om. Zware discussies worden met een kwinkslag gerelativeerd. Daar waar de aangepaste woning hier en daar ‘hulp nodig heeft’, zoals een scheefzakkend terrasje in de achtertuin, wordt en-passant vermeld dat de verwarmde toiletbril dan weer wel een pluspunt is. Ze lachen er allebei hartelijk om! 

Overbelaste mantelzorgers
“Die verzorging, dat is het punt nog niet eens”, zegt Lies. ‘Het is vooral de wirwar van niet met elkaar samen-werkende organisaties die het leven van een mantel-zorger complex maken. En dan beschouw ik mezelf eigenlijk niet eens als ‘mantelzorger’. Ik ben gewoon een dochter, en ik help mijn moeder waar nodig.” Els valt haar bij: “Je komt in een molen terecht. Het systeem beoordeelt ‘jouw geval’. En gaf mij een indicatie die echt niet paste bij de situatie. Pas toen Lies zich er intensief en onophoudelijk mee bemoeide, kreeg ik de persoonlijke en huishoudelijke zorg die ik nodig had. Waarmee ik wil aangeven dat het dus niet zo vreemd is dat zoveel mantelzorgers overbelast raken!” 

Loslaten is anders vasthouden
“Dat is eigenlijk het merkwaardige”, vult Lies aan. “Dat wat die doelgroep zou moeten ontlasten, geeft nu een extra belasting, naast alles wat er al moet worden opgepakt en georganiseerd rondom een persoon die hulp nodig heeft. De bedoeling is vast goed, maar het resultaat is onnodig complex. Ik gebruik in mijn contacten regelmatig de term ‘NIVEA’: Niet Invullen Voor Een Ander. Juist door te investeren in een goede onderlinge samenwerking tussen de betrokken organisaties, kun je voorkomen dat er geen overzicht meer is, zaken dubbel of niet worden geregeld en de zorgkosten dus steeds verder blijven stijgen. Het is zo gemakkelijk gezegd: ‘zorg zelf voor een netwerk’. Maar we zijn met z’n tweetjes en dan ben je blij met alle hulp die voor je geregeld wordt.” Even is ze stil. En zegt dan: “Natuurlijk wil je alles zelf doen. Controle houden. Toch moet je leren dat ‘loslaten gewoon anders vasthouden is’. Die uitspraak hoorde ik laatst van een collega en die slaat de spijker op z’n kop. De zorgorganisaties kunnen hier een essentiële rol in spelen.”

Mantelzorgcompliment
Een levensmotto van Els is ‘kijken naar wat je wel kan, en niet naar wat je niet meer kan’. Ze vertelt zichtbaar trots dat ze ambassadeur is bij de Flor van Putte Stichting, die onder ander een tweedaagse voor chronisch zieken en hun mantelzorgers organiseert. En haar wens om met haar Canta een sponsortocht te rijden naar Santiago de Compostella. Om zo aandacht te vragen voor alle initiatieven voor mensen met kanker, waaronder Inloophuizen, Stichting Vaarkracht en dus de Flor van Putte Stichting. Zij organiseren veel activiteiten voor mantelzorgers, want juist die verdienen het ook ‘om er even uit te zijn’. Els: “Veel gemeenten hebben het ‘mantelzorgcompliment’ weggesaneerd. Terwijl deze organisaties laten zien, hoe waardevol hun inzet is. Ze verdienen het om in het zonnetje te worden gezet. Net als mijn dochter Lies!”

Met wehelpen.nl kunnen inwoners van de gemeente Katwijk elkaar vinden als ze hulp kunnen gebruiken of als ze hulp willen aanbieden. Met wehelpen.nl wordt het makkelijker om naar elkaar om te zien en mensen te motiveren iets voor elkaar te doen. Zo heeft ook Ehsan (30) door het plaatsen van  een hulpvraag op Wehelpen.nl Marleen (51) gevonden.

Ehsan: “Ik ben vier jaar geleden helaas noodgedwongen vertrokken uit Iran en naar Nederland gekomen. Gelukkig heb ik drie jaar geleden een verblijfsvergunning gekregen en ben ik nu bezig hier een toekomst op te bouwen.” Ehsan doet dit samen met zijn vrouw Fatemeh. Hij heeft haar ontmoet in Turkije tijdens zijn reis naar Nederland. Eerder woonde Ehsan in het AZC Venlo. Doordat zijn vrouw een gehandicapte broer heeft in deze omgeving besloten ze om in de gemeente Katwijk te gaan  wonen. Op deze manier kan hij meehelpen om zijn zwager te verzorgen. Ehsan en Fatemeh voelen zich thuis in Katwijk en staan midden in de samenleving. Zo gaan zij bijvoorbeeld iedere zondag naar de kerk, naar ’t Kruispunt in Rijnsburg.

wehelpen.nl kent hij via Welzijnskwartier, waar Ehsan zelf vrijwilligerswerk verricht. Hij  besluit  op wehelpen.nl/gemeentekatwijk een hulpvraag uit te zetten op zoek naar een geschikte taalcoach. Hij vindt het belangrijk om snel en goed te integreren. Hij heeft het Nederlandse taal niveau 4 afgerond en spreekt nu goed Nederlands en wil nu niveau 5 en 6 halen.

Marleen: “En op die hulpvraag heb ik gereageerd” vertelt Marleen. “Ik heb me beroepsmatig altijd geïnteresseerd voor vrijwilligerswerk. Zo ben ik werkzaam geweest als beleidsmedewerker op dat terrein en heb ik me als projectmanager bij het Bronovo ziekenhuis bezig gehouden met vrijwilligerswerk in de ouderenzorg. Toen ik tijdelijk geen werk had heb ik besloten om zelf  vrijwilligerswerk op te pakken. Zo werk ik bijvoorbeeld als taalcoach bij de bibliotheek. Door mijn werk ken ik ook wehelpen.nl en zodoende kwam ik uit bij de hulpvraag van Ehsan.” Inmiddels heeft Marleen een nieuwe uitdaging in de sociale sector gevonden, maar dat betekent niet dat zij een punt zet achter haar vrijwilligerswerk. Integendeel! Naast Ehsan heeft zij onlangs ook een man van Egyptische afkomst via wehelpen.nl/gemeentekatwijk geholpen met zijn taalvaardigheden. En hij is deze zomer geslaagd voor zijn examen Nederlands.

Ehsan, hoe is het zoeken naar een taalcoach op wehelpen.nl/gemeentekatwijk precies verlopen?

Ehsan: “Het is heel makkelijk. Om contact te leggen met andere mensen heb ik mij ingeschreven op wehelpen.nl/gemeentekatwijk. Direct daarna kan ik zowel hulp aanbieden als hulp vragen. Het inschrijven gaat best eenvoudig hoor. Gelukkig staan er op wehelpen.nl ook veel tips over hoe de website werkt, over hoe je je kunt inschrijven en bijvoorbeeld ook hoe je veilig gebruik kunt maken van de website. Ik heb het geluk gehad dat er maar liefst drie mensen op mijn hulpvraag hebben gereageerd. Ik heb met alle drie een afspraak gemaakt bij de bibliotheek. Ik heb voor Marleen gekozen omdat ze al ervaring als taalcoach heeft bij de bibliotheek en sterk is in de Nederlandse grammatica. Zij kan mij dus het beste helpen. En ik leer ook echt veel van haar!”

Marleen (lachend): “Ik was helemaal niet op de hoogte dat ik gekozen was uit drie personen. Ik voel me vereerd hoor. En ik vind het fijn om te horen dat Ehsan zo veel baat heeft bij de taallessen.” 

Raad je WeHelpen.nl/gemeentekatwijk ook anderen aan?

Ehsan: “Ja zeker wel. De website is begrijpelijk en ik raad mijn vrienden ook altijd aan eens een kijkje op de website te nemen. Dat zeg ik ook tegen mensen die nu nog in het AZC verblijven. Via wehelpen.nl kun je hulp krijgen met de Nederlands taal en dus beter integreren. Marleen heeft mij absoluut geholpen mijn Nederlands te verbeteren. Mijn uiteindelijke doel is om tandtechnicus te worden. Ik kijk momenteel naar de mogelijkheden om een opleiding te volgen voor tandtechnicus.”

“Het geeft ook een fijn gevoel dat mensen uit zichzelf iets voor elkaar willen betekenen. Ikzelf vind het ook fijn om voor andere mensen iets te kunnen doen. Zo help ik al een aantal mensen van de kerk met het opknappen van hun tuin. Natuurlijk heb ik ook op de website een hulpaanbod staan. Binnenkort ga ik waarschijnlijk de tuin van Marleen opknappen.”

Marleen: “Ja, ik zou WeHelpen zeker aanraden. Inmiddels heb ik al twee mensen kunnen helpen via de site en dat geeft me een goed gevoel. De vindbaarheid en bekendheid van de website mogen van mij wel verbeteren. En veiligheid blijft toch iets waar je op moet letten. Zo vind ik zelf wehelpen.nl iets minder geschikt voor hele kwetsbare ouderen. Volgens mij kun je die beter van dienst zijn vanuit het georganiseerde vrijwilligerswerk, die overigens steeds vaker vanuit hun organisatie een vraag op wehelpen.nl plaatsen. Ik vind de website ook uitermate  geschikt voor praktische klussen, zeg maar kortdurend vrijwilligerswerk gericht op een brede doelgroep die wel enige ervaring met de computer heeft. Het belangrijkste is dat mensen weer met elkaar in contact komen en er voor elkaar zijn.”    

Op www.wehelpen.nl/gemeentekatwijk (of de wehelpen-website bij u in de buurt) vindt u ook vast iemand die u wil helpen of kunt helpen. Meedoen aan Wehelpen is gratis en voor iedereen. Meld u vandaag aan!

Sylvia zorgt voor haar ouders. Vooral de zorg rondom haar moeder is intensief. Haar moeder kampt met ernstige gezondheidsklachten en is daardoor psychisch wat in de war geraakt. Ooit opperde Sylvia of het niet fijn zou zijn als er ook eens iemand anders op bezoek zou komen. Een aardige vrijwilligster die af en toe een kop koffie kwam drinken. Hoe leuk is dat? Maar haar moeder wilde er niet van horen: ‘Nee hoor, ik hoef geen vreemde in huis’. Toch liet het Sylvia niet los. Het zou haar enorm helpen om zelf weer iets te kunnen oppakken. En ze was ook ‘best een beetje moe …’  

Wehelpen.nl

Toen kwam Sylvia in gesprek met de mantelzorgondersteuner in de wijk. Ze wees haar op de mogelijkheden van wehelpen.nl. Een website waar je om hulp kunt vragen, of juist aanbieden. Je zag er van alles: een boodschapje doen, de kinderen naar school brengen of samen ergens koffie drinken. Sylvia was gelijk verkocht! En ze plaatste niet alleen een vraag, maar schreef ook rechtstreeks mensen aan. Binnen een week had ze drie kennismakingsgesprekken gepland. Ze spreekt af in het buurthuis. Voor Sylvia makkelijk te bereiken en ook een vertrouwde plek om even een gesprek te voeren.   

Iets betekenen voor anderen

Met Anneke is er direct een klik. Anneke woont nog niet zo lang in Groningen. Ze is apothekersassistente geweest, 57 jaar en is zelf het nodige in haar leven tegen gekomen. Ze vindt het prettig om voor andere mensen iets te kunnen betekenen. Sylvia geeft het adres van haar moeder en maakt een afspraak. Ze heeft er een goed gevoel over: dit gaat lukken!   

Het klikt meteen

En ze krijgt gelijk. Haar moeder is inmiddels een beetje gewend aan het idee en vindt het zelfs niet nodig dat Sylvia bij de kennismaking aanwezig is. Ook Anneke vindt het prima. Het klikt gelijk tussen die twee en ze spreken af elkaar wekelijks te ontmoeten. Sylvia is echt super blij. Zo blij dat ze nog iemand wil zoeken via het platform om af en toe bij haar moeder langs te gaan.   

Onbetaalbaar en onmisbaar

Sylvia heeft inmiddels zelf ook gereageerd op een hulpvraag. Ze vindt het platform een prachtig middel en wil graag op deze manier hulp aan anderen kunnen bieden. Het geeft haar een goed gevoel. Afsluitend zegt ze: ‘Anneke verdient het om in het zonnetje gezet te worden, ik ben zo ontzettend blij met haar. En ik wil anderen graag  inspireren en helpen door het vertellen over mijn goede ervaring. Deze informele hulp is echt onbetaalbaar, en onmisbaar!’ 

"Ik ben Joyce, 24 jaar en ik woon in Groningen. Mijn geboortestad is Deventer, hier heb ik tot mijn 18e gewoond. Sinds maart 2016 heb ik een lieve hamster, genaamd Macho." Zo omschrijft Joyce zichzelf. Ze heeft een  lifestyle blog over leven met Lupus, geluk zoeken en creativiteit: Enjoycelife. En ze zocht een creatief maatje via wehelpen.nl. Dat is gelukt! 

Joyce: "Ik vond het echt doodeng! Nieuwe mensen ontmoeten blijft toch een dingetje. Natuurlijk had ik dit bij de revalidatie wel een beetje kunnen 'oefenen', maar toch... Die dagen zat ik ook niet heel goed in mijn vel, waardoor er toch wat paniek ontstond. Gelukkig was het erg gezellig en hebben we over heel veel dingen gekletst. Dat is altijd wat aftasten, want waar heb je het wel of niet over, maar ik denk dat we daar best goed in geslaagd zijn."

Lees haar prachtige verhaal op http://enjoycelife.nl/iemand-ontmoeten-wehelpen-ervaring/`. 

Een ander helpen te helpen

Jules Peters, Medewerker Vrijwilligers Support bij Trajekt in Maastricht, is een enthousiast WeHelpen-gebruiker. Hij steekt gemakkelijk de handen uit de mouwen om iemand te helpen. En plaatst ook zelf een hulpvraag waar nodig. Dus hij bemiddelde zonder nadenken toen hij werd geconfronteerd met een potentieel hulpbieder.

Jules stond op een infomarkt over zorg in Maastricht toen een mevrouw langs zijn stand liep. Ze maakten een praatje en ze vertelde hem dat ze zo graag met dieren omging. Helaas was het voor haar niet mogelijk om zelf een hond te houden. Terwijl ze altijd zo genoot van het wandelen. Jules bedacht zich geen moment en logde in op zijn WeHelpen-account. Ze hadden geluk: in de woonplaats van de bewuste mevrouw was een hulpvraag geplaatst voor het uitlaten van een hond. De dame reageerde enthousiast: ‘Dat is precies wat ik zoek!’ Waarna haar gezicht plotseling betrok: ‘Maar ik heb geen computer of emailadres! Hoe moeten ze mij dan bereiken?’

Privé-bericht

Dat was geen enkel probleem voor Jules. Hij reageerde op de hulpvraag onder zijn eigen naam. Stuurde een privé-bericht, dat niet zichtbaar was voor andere gebruikers en vermeldde daarin dat iemand graag wilde helpen. Hij noemde het mobiele nummer van de mevrouw en vroeg of de hulpvrager zelf contact wilde opnemen.

Succesvolle match

Later hoorde hij dat het een succesvolle match was geworden. De mevrouw die hem had aangesproken, wandelt tegenwoordig regelmatig met het hondje van de hulpvrager. ‘Zo zie je maar’, lacht Jules. ‘Bij WeHelpen kun je zelfs iemand helpen om iemand anders te helpen!